با كودكان هنگام حوادث تروريستي چگونه رفتار كنيم؟

وقتي افكار عمومي جامعه از بروز اتفاقاتي مثل حمله تروريستي ملتهب است و اخبار راست و دروغ و شايعه، بي‌وقفه منتشر و دست‌به‌دست مي‌شوند، بي‌پناه‌ترين و آسيب‌پذيرترين افراد، كودكان هستند.

آنها هر چند ممكن است درك صحيحي از چگونگي و علت اقدامات تروريستي نداشته باشند اما بسيار زودتر از بزرگسالان در برابر جو رواني ايجاد و منتقل شده پيرامون حادثه، واكنش نشان مي‌دهند. پژوهش‌ها مي‌گويد كودكان تا يك‌سال پس از حملات تروريستي، تحت تاثير اضطراب ناشي از آن هستند.

براي كنترل ترس و جلوگيري از آسيب‌هاي پس از اضطراب حادثه در كودكان، بيش از هر چيز لازم است تا با آنها درباره حادثه گفت‌وگو كنيم. واقعيت را برايشان شرح دهيم و اين اطمينان را به آنها بدهيم كه هرچند مردم بي‌گناه زيادي به‌دليل حملات تروريستي در جهان آسيب مي‌بينند اما اكنون حادثه تمام شده و دليلي براي نگراني و ترس وجود ندارد. نيروهاي امنيتي و پليس كارشان را خوب انجام مي‌دهند و مكان‌هاي عمومي مثل سابق امن و بي‌خطر هستند.

از رسانه‌ها در حضور كودكان كنترل شده استفاده كنيم و در جمع‌هاي خانوادگي و مهماني‌‌هاي فاميلي اجازه ندهيم بحث و تحليل‌هاي گروهي پيرامون شايعات شكل بگيرد.

تا آنجا كه امكان دارد آنها را تنها در خانه نگذاريم و به ياد داشته باشيم مرز بين واقعيت و خيال در كودكان بسيار نامرئي است، به همين خاطر به پرسش‌هايشان درباره حوادث تروريستي پاسخ صحيح بدهيم.